Sonunda yazdım. Bazı teknik sorunlar
(Bilgisayarımın çökmesi ve Office programının güme gitmesi), iş yoğunluğu ve
yarış yoğunluğundan dolayı Kıbrıs raporunu geç kaleme almak zorunda kaldım. Bu
yarış raporunu yazmayı çok istedim. Çünkü hem Kıbrıs yakın, hem de parkur çok
güzeldi (kaybolmuş olsam da). Birileri belki bu yazı sayesinde bu güzel
parkurda koşmaya karar verir.
Ballapais Kilisesi |
Ambelie Hotel |
Bu yarışa aslında geçen yıl gitmek
istiyordum. Ama Gobi Yarışı’ ndan sadece bir hafta önce olmasından dolayı
katılamadım. Bu kadar geç yazmanın sakıncası herhalde bazı şeyleri unutmuş olma
ihtimalim olabilir. Ama genel hatlarıyla parkuru iyi hatırlıyorum.
Bu
yarışın benim için diğer bir önemi de Adım Adım
STK’si olan Toplum Gönüllüleri Vakfı (Community Volunteers Foundation)’nın Soma
faciasında birinci dereceden yakınlarını kaybedenler için oluşturduğu burs fonu
için koşacak olmamdı. Biraz olsun Soma’daki gençlere katkım olduysa ne mutlu
bana ve yardım edenlere.
Perşembe gecesi Kıbrıs’a uçtum. O gece
Kıbrıs’ta çalışan arkadaşım Akın Şen’de kaldım. Cuma günü Muazzez ile buluşup
teknik toplantı için Bellapais’teki Ambelia Hotele gittik. Göğüs numarasını
aldık. Teknik toplantı akşam olduğu için boş vaktimiz vardı. Bu boş vakitte
Hüseyin Haşhaş ile Bellapais’i gezme şansını buldum. Teknik toplantıdan sonra
Cuma gecesi kalacağım Kantara Konukevine doğru yola çıktık. Yarış öncesi iki
farklı konaklama seçeneği vardı. Birincisi Bellapais’deki
Ambelia Holiday Village Hotel diğeri ise Kantara’daki Konukeviydi. Ben
Kantara’daki Konukevini tercih ettim. Çünkü yarış cumartesi sabah saat 5’de
Kantara’da başlayacaktı. Bellapais’te kalanlar gece saat 2 kalkıp Kantara’ya
doğru yola çıkması gerekiyordu. Kantara’da kalarak gece yollara düşmek zorunda
kalmayacaktım. Kantara konukevindeki sıkıntı ise yatacak yer sayısının az
olmasıydı. Fazla yatak olmadığı için bazı yarışmacılar uyku tulumunda yatmak
zorunda kaldı. Bende Devrim Celal ile aynı yatağı paylaşmak zorunda kaldım.
Start Anı |
Sabah 03:30’da kalktık.
Kahvaltı bittikten sonra diğer yarışmacılarda Kantara Konukevine geldi. Saat 04:45
gibi başlangıç noktasına gittik. Yarış 5:07’de başladı. Yarış başladığında
güneş daha doğmamıştı ama hava yeteri kadar aydınlıktı. Yarışmanın başlamasıyla
beraber ben, David ve Fırat Kara öne çıktık. İlk 3 km asfalt yoldan ve genelde
yokuş aşağı koştuk. Fırat “Ben biraz hızlı koşayım yokuş aşağı siz beni tepe
çıkarken yakalarsınız” dedi ve temposunu arttırdı. David “Fırat için yarış
boyunca bu tempoda koşamaz demi? diye sordu. “Hayır, yokuş aşağı hızlı koşmayı
seviyor” dedim. 4’üncü km’de Fırat’ı yakaladık. Yarış hızlı başladı. İlk 10
km’yi 45 dakikada geçtim. Başlangıçta koşuyu bilerek tempolu tuttum. Çünkü
güneş etkisini tam göstermeden koşabildiğim kadar koşmayı planlıyordum. Ama
planladığımdan da hızlıydım. İlk kontrol noktasına David’den biraz önce vardım.
İlk iki kontrol noktasına kadar yol düzdü. Patikalar genişti. Genelde yokuş
aşağı olsa da uzun tepeler de vardı. İkinci kontrol noktasına 1 saat 44
dakikada vardım. (22 km)
1.Kontrol Noktası |
İkinci kontrol
noktasından üçüncü kontrol noktasına ince bir patikadan aşağı iniliyordu.
İkinci kontrol noktasından çıkarken David beni yakaladı. Daha önce iki kere
koştuğu için parkuru iyi biliyordu. İnce patikada David’i öne aldım. Arkadan
onu takip etmeye başladım. Hem şeritleri takip etmek zorunda kalmıyordum. Hem
de dinlenme şansı buldum. İnce patika bitince tempomu arttırdım ve 3’üncü
kontrol noktasına önde girdim. (26.8 km-2 saat 16 dakika)
Kantara Kalesinden Kıbrıs Görünümü |
Üçüncü kontrol noktasında çıkar çıkmaz
ince bir patikayı takip ederek dik bir tepe tırmanıp tekrar geniş patikaya çıktım.
Yaklaşık 1.5 km tırmandım. Tepe bitmek üzereyken arkama baktım. David ile aramdaki
fark artmıştı. İnce patikadan çıktıktan sonra yol tekrar düzeldi. 4’üncü
kontrol noktası olan 38 km’ye 3 saat 23 dakikada vardım. Şimdiki hedef 5’inci
kontrol noktasına ulaşmaktı. Beni bekleyen bir sürpriz vardı. Ama benim bundan
haberim yoktu. Kontrol noktasında bir şeyler yedikten sonra yola koşmaya
başladım. 4’üncü kontrol noktasıyla 5 ‘inci kontrol noktası arası uzun ve dik tepe
çıkışları vardı. Bundan dolayı tempom düştü. Ara sıra yürüyüp sonra tekrar
koşuyordum. 46’ıncı km’de dönüşü kaçırdım. Yaklaşık 500 metre gittikten sonra
dönmeye karar verdim. Biraz daha gidip olmazsa dönerim dedim. Biraz gidince
parkurun işaretlendiği kırmızı işareti gördüm. Koşmaya devam ettim. Kırmızı
işaretler devam etti. 48.7 km’ye (4 saat
30 dakika) geldiğimde yaklaşık 1 km’dir işaret görmediğimi fark ettim.
Telefondan Byran ve Chris’i aradım. Bulunduğum yeri tarif etmeye çalıştım. Bana
“Tariften nerede olduğunu anlayamayız son gördüğün işarete dön” dediler. Ben de
son gördüğüm kırmızı işarete döndüm. Kırmızı işaretin olduğu yerde sağa giden bir
patika vardı. Patikanın başındaki ağaçta kırmızı işaret vardı. Bu işareti nasıl
görmem diye söylenip sağa giden patikaya devam ettim. 500 metre gittikten sonra
işaret görmeyince tekrar kırmızı işaretin olduğu yere döndüm. İşaretin olduğu
yerde bu sefer beni ormanın içine sokan işaretler verdi. Ormanın içine doğru
koşmaya başladım. 100 metre gittikten sonra işaretler bitti. Tekrar kırmızı
işaretin olduğu yere dönüp Byran ve Chris’i tekrar aradım. Son kırmızı işarete
geldiğimi ve işaretlerin beni ormanın içine soktuğunu söyledim. Bana “Patikadan
devam etmem gerekiyor. Son gördüğün kırmızı işaretin olduğu yerde bekle gelip
seni alacağız.” dediler. Saate
baktığımda koştuğum mesafe 52 km olmuştu. Beklemeye başladım. 5 dakika sonra
tekrar aradım. Bu sefer telefona Fırat’ın kuzeni baktı. “Beni birinin koşarak
almak için yola çıktığını” söyledi. Bende “Şaka yapıyorsunuz herhalde. Tam
olarak nerde olduğumu bilmiyorsunuz ve biri beni koşarak mı almaya geliyor? O
kadar araba var neden araba ile gelip almıyorlar?” dedim. 5 dakika sonra yine
aradım. Bu sefer telefonu ormancılara verdiler. Ormancıya bulunduğum yeri
anlattım. “Tamam abi geliyoruz.” deyip telefonu kapattılar. 5 dakika sonra beni
bulunduğum yerden alıp 5’inci kontrol noktasına götürdüler. Kontrol noktasına
gittiğimde koşuya devam edebileceğimi ve kontrol noktasına gelen 3’üncü kişi
olduğumu söylediler. David’in 30 dakika önce Tommi’ninde 3 dakika önce kontrol
noktasından çıkmış olduğunu belirtiler.
Parkurdan Kareler |
5’inci kontrol noktasından çıktığımda
saat 10:38’i gösteriyordu. Yanlış yolda koştuğumu saat 9:37’de fark etmiştim.
Yaklaşık 1 saat geçmişti. Koşmaya başladıktan kısa bir süre sonra Tommi’yi
yakaladım ve geride bıraktım. Koşarken işaretlere daha çok dikkat etmeye
başlamıştım. Hatta iki kere yanlış gittiğimi düşünerek geri döndüm. Halbuki doğru gidiyordum. Artık parkurda daha
teknik olmaya başlamıştı. Saatler ilerledikçe düşündüğüm gibi güneş etkisini
göstermeye başladı. 1 saat 9 dakika sonra 60’ıncı km’deki kontrol noktasına
geldiğimde David ile aramdaki farkın 15 dakikaya düştüğünü söylediler. Bu
tempoda gidersem bir sonraki kontrol noktasında David’i yakalayabilirdim.
Kontrol noktasından vakit kaybetmeden çıktım.
Parkurdan Kareler |
Parkurdan Kareler |
Yarışı daha önce koşanlar 50 ile
60’ıncı km’lerin teknik olduğunu söylemişlerdi. Özellikle 57 km’den sonra
parkur teknik olmaya başlamıştı. Kendi kendime “o kadar da teknik değilmiş”
dedim. Ama asıl teknik olan kısım 50-60 arası değil. 60 ile 70’inci km’ler
arası olduğunu parkurda koşarken fark ettim. Bu bölümde pek koşulamıyordu
genelde yürümek zorunda kaldım. Bu şekilde giderek David’i yakalayamayacağımı
biliyordum. Nitekim 66’ıncı km’deki Buffamento kalesinin dibindeki kontrol
noktasında geldiğimde aradaki farkı sadece 3 dakika kapatmıştım. Kontrol
noktasına geldiğimde “ David buraya geleli ne kadar oldu?" diye sordum. “
12 dakika önce geldi, bir şey ister misin?" diye sordular. Bende “Son 10 km
yokuş aşağı, bu saatten sonra kapatamam aradaki farkı ne varsa istiyorum,
karpuz yiyeceğim” dedim. Görevlilerden biri “çantalı mı çantasız mı
koşacaksınız” diye sordu. Bende “ Bundan sonra çantasız mı koşacağız” diye
sordum. "Hayır, Kaleye isterseniz çantasız çıkabilirsiniz” dediler. “David
kaleden döndü mü?” diye sordum. “Hayır, halen çıkıyor.” dediler. Elime bir
Powerade alıp merdivenleri koşarak çıkmaya başladım. Ara ara yürüdüm. Kaleye
yaklaşıkça David’i dönüş yolunda görmemek beni ümitlendiriyordu. Ne kadar geç
görsem o kadar farkı kapatmış olacaktım. Kaleyi indikten sonra aradaki farkı 4
dakikaya kadar düşürmüştüm. “ Artık bu iş oldu” diye düşünmeye başladım. Kalan
10 km’de 4 dakikalık farkı rahat kapatabilirdim.
Buffavento'ya tırmanırken |
Kontrol noktasından çıkarken çantamın
ağırlaştığı hissettim. Hakemler iyilik yapalım deyip çantama su doldurmuş ama
benim böyle bir talebim olmamıştı. Vakit kaybetmemek için çantadaki suyu
boşaltmadan koşmaya devam ettim. Kontrol noktasında çıkarken asfalta doğru
yöneldim. Bana ince patikayı gösterip “Bu taraftan koşacaksınız” dediler. 1.5
km boyunca ince patikada koştuktan sonra normal patikada koşmaya devam ettik.
David normal patikaya geçtiğinde onu yukardan görebiliyordum. Saate baktım, çünkü
böylece aradaki farkı hesaplayabilecektim. Ben normal patikaya geldiğimde
aradaki fark 3 dakikaya düşmüştü. Ama artık ben tempolu koşamıyordum. Kaleye
çıkarken çok fazla efor sarf etmiştim. Yokuş aşağı istediğim gibi koşamıyordum.
Ayaklar bir türlü gitmiyordu. Hızlanmam gerektiğini biliyordum, hızlanmaya çalışıyordum
ama hızlanamıyordum. Artık amacım bitiş noktasından geçmekti. Bitiş noktasına
yaklaşırken çantamdaki bayrağımızı çıkartıp bitiş noktasından geçtim. Yarışı
ikinci olarak 9 saat 9 dakikada bitirmiştim. David ise yarışı 9 saat 3 dakikada
bitirdi (yeni parkur rekoru ). Üçüncü olan Tommi ise 9 saat 52 dakikada bitiş
noktasından geçti. Yaptığım hatadan sonra çok çabalamama rağmen bitiş
noktasından ikinci olarak geçebildim.
Yarışma sonunda organizasyon “parkurun
avcılar tarafından da işaretlendiğini benim yanlış yaptıktan sonra avcıların
işaretlerini takip ettiğimi” söylediler. Bendeki şans işte öyle bir yerde hata
yapmışım ki avcıların işaretlediği yere denk gelmişti. L
Yarışmak güzel bir şey; yeni yerler
ve yeni insanlar tanıma şansı elde ediyorsunuz. Ama David gibi mükemmel
insanlarla yarışmak daha da güzel. David ilk sene yarışı kazanmış, geçen sene
de Aykut Çelikbaş ile el ele bitiş noktasından geçmişti.
Ödül Töreni-David ile |
Ödül töreninde David bu yarışı kazanmayı
aslında benim hak ettiğimi söyledi, birincilik ödülünü almam için beni çağırdı
ve birincilik ödülünü bana verdi. Bende “Hata yapmak Ultra maraton koşmanın bir
parçasıdır" diyerek birincilik ödülünü David’in hak ettiğini belirttim ve
ödülü David’e iade ettim. Ödül töreninden sonra David yanıma gelerek “ Bu yarışta
iki yıl iki Türk sporcuyla birinciliği paylaşma onurunu bana yaşattığınız için
size teşekkür ederim. Organizasyon komitesiyle konuştum. Benim için de
birincilik ödülü yaptıracaklar” deyip ödülü tekrar bana verdi. Ona teşekkür edip mecburen ödülü aldım.
Böylece ilk kez bir yarışta hem birincilik hem de ikincilik ödülü almış oldum.
Organizasyonda emeği geçenlere,
sponsorlarım Suunto, Salomon ve Güllük Deniz İşletmelerine, beni evinde misafir
eden ve yarış sonrası Muazzez, Bilge ve bana Kıbrıs’ gezdiren Akın Şen’e,
yaptığı kavurmaları benimle paylaşan Muazzez’e, birincilik ödülünü benimle
paylaşan David’e, benimle aynı yatağı paylaşan Devrim Celal’e, yarış öncesi
parkur hakkında bilgilerini paylaşan Elena ve Aykut Çelikbaş’a, Soma’da
yakınlarını kaybeden gençler için bana koşma fırsatı veren Adım Adım ve TOG’a çok
teşekkür ederim.
Her yarış bir macera, bu macera burada
biter. Bir sonraki maceralarda görüşmek üzere.
SUUNTO gözüyle;
Yarışın birinci bölümü.
Yarışın ikinci bölümü.
Ödüller |
Yarışma sonuçları:
Lionheart
(80 km)
Erkekler:
1.
David Simpson (UK) – 9:02 (parkur rekoru)
2.
Mahmut Yavuz (Turkey) -- 9:10
3.
Tommi Kaukola (Finland) – 9:52
Bayanlar
1. Meg Heaslop (Australia) – 11:24
1. Meg Heaslop (Australia) – 11:24
2. Muazzez Ozcelik (Turkey) -- 12.00
3. Pola Hadjipapa (Cyprus) -- 12.24
Braveheart (27 km)
Erkekler:
1. Oscar Sosa (Argentina) -- 2h46min
1. Oscar Sosa (Argentina) -- 2h46min
2. Makis Kounnides (Cyprus) -- 2.59
3. Tamas Kolonics (Hungary) and Daniel Hayes (Cyprus)-- 3.04
Bayanlar:
1. Lydia Alba (UK) -- 3h50min
1. Lydia Alba (UK) -- 3h50min
2. Natalie Christopher (Cyprus) -- 3.57
3. Amy Robinson (Canada) -- 4.06
Mountain Goat (10 km)
Erkekler:
1. George Philippou (Cyprus) -- 53min09sec
1. George Philippou (Cyprus) -- 53min09sec
2. Sophocles Theodorou (Cyprus) -- 53:14
3. Aggelos Giannoulis (Greece) -- 54:10
Bayanlar:
1.
Janinka
Lutze (Germany) -- 55min56sec
2.
Edita
Vitkute (Lithuania) -- 1h5min21sec
3.
Duygu
Oren (Turkey) -- 1.13:06
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder